ร้อย ๒ หมายถึง ก. สอด, สอดด้วยด้ายเป็นต้น, เช่น ร้อยดอกไม้ ร้อยพวงมาลัย ร้อยสตางค์แดง ร้อยเชือกผูกรองเท้า.
ก. สอดผูกให้ติดต่อกัน, ร้อย ถัก และเย็บงานประเภทประณีตศิลป์เช่นดอกไม้ให้เป็นรูปต่าง ๆ, เช่น ร้อยกรองข่ายคลุมไตร ร้อยกรองสไบ; ตรวจชําระให้ถูกต้อง, สังคายนา, ในคําว่า ร้อยกรองพระธรรมวินัย;แต่งหนังสือดีให้มีความไพเราะ, เรียบเรียงถ้อยคําให้เป็นระเบียบตามบัญญัติแห่งฉันทลักษณ์. น. คําประพันธ์, ถ้อยคําที่เรียบเรียงให้เป็นระเบียบตามบัญญัติแห่งฉันทลักษณ์.
น. ความเรียงที่สละสลวยไพเราะเหมาะเจาะด้วยเสียงและความหมาย.
น. เอ็นเหนือส้นเท้า.
น. ยศทหารบกหรือตํารวจชั้นสัญญาบัตรชั้นต้น ตํ่ากว่านายพันหรือนายพันตํารวจ เช่น นายร้อย ร้อยตรี ร้อยตํารวจโท.
ดูใน ร้อย ๑.
น. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
น. ชื่อกล้วยชนิด Musa chiliocarpa Backer ในวงศ์ Musaceae ออกเครือเป็นหวีมาก ปลูกเป็นไม้ประดับ, กล้วยงวงช้าง ก็เรียก.